خانواده از دیدگاه حضرت زهرا سلام الله علیها
خانواده ازدیدگاه حضرت زهراسلام الله علیها تدبیرزن درخانه ومهارت حفظ آن،ازارکان بقای خانواده می باشد.ازاین روقناعت،تحمل سختی ها،شکایت نکردن وفوق توان مردانتظارنداشتن ازویژگی های بازرحضرت زهرا(س)می باشد. این بانوی بزرگ آنچنان تسلیم اوامرالهی بودندوبه وظایف خویش واقف،که مولی علی (ع)فرمودند:«به خداقسم!من هرگزفاطمه راخشمگین نکردم ودرهیچ کاری موجب ناراحتی اونشدم تا اینکه خداونداو را از این دنیابرد و او هم مرا به خشم نیاورد ودرهیچ کاری بامن مخالفت نکرد.»(مجلسی،1404ق،ج43،ص134)همچنین درجای دیگرمی فرماید:«و لقدکنت انظرالیها فتکشف عنی الغموم والاحزان»وقتی به فاطمه نگاه می کردم همه غصه هایم برطرف می شد.(اربلی،1381ق،ج1،ص363) ازدیدگاه اسلام ،تشکیل خانواده یک تکلیف دینی است،جلوه ای اطزتعبدفموجدتحول ورشدوتکامل،وسبب شکوفایی.خانواده،عواطف وغریزه راساکت می کند،اضطراب رامی زدایدواعصاب راآرامش می بخشدوازفسادهاوجنایات ونابسامانی های روحی پیش گیری می کند.(رضایی،1388،ص4) زهرای مرضیه(س)که آینه تمام عیار ذات اقدس الهی ومصداق بارزآیات قرآن می باشد،درطول عمرکوتاهش خانواده ای ایدئال ومرضی خداوندرابه تصویرکشیدواسوه ای غنی برای بشریت شد،تاجایی که خداوندرضایش رادررضای اوقرارداده است.ازحیات وممات خویش جزخدا،اراده فرمود:«احیتنی ماعملت الحیاه خیراً لی وتوفنی اذا کانت خیراً لی اللهم انی اسالک کلمه الاخلاص»(حرعاملی1387،ج91،ص225)خداوندا مادامی که می دانی درزندگی من خیری است،مرازنده بداروآن زمان که مرگ برای من بهتراست،مرابمیران.خدای من،من ازتوکلمه اخلاص رامسئلت دارم. حضرت زهرا(س)همسری فداکاربرای مولاعلی(ع)بودندوهرگزاز ایشان چیزی را مطالبه ننمودند.روزی حضرت علی(ع)ازهمسرش گلایه کردکه چرا ازرنج گرسنگی وبی طعام ماندن خانه،وی راباخبرنکرده است.آن بانودرجواب فرمودکه علی جان من ازتوشرم می کنم،«یا انی لاستحیی من الله ان اکلف نفسک ما لا تقدر علیه»(شیخ الاسلامی،[بی تا]ص273)ای ابالحسن !من ازخدای خودشرم می کنم که به توتکلیفی کنم که قادربه انجام آن نیستی. توصیه حضرت زهرا(س)در رابطه با همسرداری ،درحدیثی ازایشان آمده که ازپیامبرنقل نموده اند:«بهترین شماکسانی هستندکه همسرانشان را اکرام می کنند.»(مجلسی،1404ق،ج68،ص390)حرکات وسکنات آن حضرت معنایی خاص داشت:عبودیت وعشق ورزی به حقیقت هستی.حتی احترام ایشان به فرزند،جزاحترام به خالق نبود.هم جهت بودن همه ابعادوجودی انسان باعث رشدشخصیت ومتعالی شدن آن می شود