سادات

فرمان پذیری ازهمسر

حضرت زهرا(س)دراواخرعمر دربستربیماری بودندکه ابوبکروعمربرای عیادت ایشان اجازه خواستند،اماباجواب منفی او روبه روشدند.عمروابوبکرنزد امیروالمومنین(ع)رسیدندوازاوتقاضانمودندکه فاطمه(س)را راضی نمایند.حضرت علی(ع)نزدفاطمه زهرا(س)رفتندوفرمودند:عمروابوبکرچندین بارآمده اندوشما آنان را ردکردید،حال ازمن خواسته اندکه برای آنان اجازه ملاقات بگیرم.

حضرت زهرا(س)فرمودند:به خداقسم اجازه نمی دهم وحتی یک کلمه هم با آنان سخن نخواهم گفت تادنیارا ترک گویم وپدرم را ملاقات کنم وشکایت آنها رانزداوبرم که با من چه کردند.امیرالمومنین (ع)فرمود:من ضامن آنها هستم تا به خانه واردشوند.حضرت زهرا(س)عرض کرد:اگرضامن آنها می شوی خانه ،خانه توست وزنان ازمردان تبعیت می کنندومن هم باتومخالفتی نخواهم کرد،هرکس را می خواهی اجازه دا تاواردشود.(مجلسی1404ق،ج43،ص202- 204

خانه داری

حضرت زهرا(س)بادیدگاه توحیدی که داشت به رمزورازکدبانوگری احاطه یافت ودراین رابطه فرمود:«الحمدلله الذی لم یجعلنی متحیر فی اموری»(قیومی،1374،ص122)ایشان درامورخانه بسیارسخت کوش بودند.برنامه ریزی دقیق،نظافت وآراستن خانه وسعی درایجادمحیطی آرام وازهمه مهم تر،قانع بودن ایشان درامورزندگی به گونه ای که درابتدای زندگی درمنزل یکی ازاصحاب مکانی اجاره نمودند،نشانه توجه ،آن حضرت به امورخانه می باشد .بردباری وتحمل فقرومشکلات خانوادگی ورعایت حق خدمتکار،ازاصولی بودکه ایشان درامورخانه داری به آن توجه داشت

خانواده ازدیدگاه حضرت زهراسلام الله علیها

تدبیرزن درخانه ومهارت حفظ آن،ازارکان بقای خانواده می باشد.ازاین روقناعت،تحمل سختی ها،شکایت نکردن وفوق توان مردانتظارنداشتن ازویژگی های بازرحضرت زهرا(س)می باشد.

این بانوی بزرگ آنچنان تسلیم اوامرالهی بودندوبه وظایف خویش واقف،که مولی علی (ع)فرمودند:«به خداقسم!من هرگزفاطمه راخشمگین نکردم ودرهیچ کاری موجب ناراحتی اونشدم تا اینکه خداونداو را از این دنیابرد و او هم مرا به خشم نیاورد ودرهیچ کاری بامن مخالفت نکرد.»(مجلسی،1404ق،ج43،ص134)همچنین درجای دیگرمی فرماید:«و لقدکنت انظرالیها فتکشف عنی الغموم والاحزان»وقتی به فاطمه نگاه می کردم همه غصه هایم برطرف می شد.(اربلی،1381ق،ج1،ص363)

ازدیدگاه اسلام ،تشکیل خانواده یک تکلیف دینی است،جلوه ای اطزتعبدفموجدتحول ورشدوتکامل،وسبب شکوفایی.خانواده،عواطف وغریزه راساکت می کند،اضطراب رامی زدایدواعصاب راآرامش می بخشدوازفسادهاوجنایات ونابسامانی های روحی پیش گیری می کند.(رضایی،1388،ص4)

زهرای مرضیه(س)که آینه تمام عیار ذات اقدس الهی ومصداق بارزآیات قرآن می باشد،درطول عمرکوتاهش خانواده ای ایدئال ومرضی خداوندرابه تصویرکشیدواسوه ای غنی برای بشریت شد،تاجایی که خداوندرضایش رادررضای اوقرارداده است.ازحیات وممات خویش جزخدا،اراده فرمود:«احیتنی ماعملت الحیاه خیراً لی وتوفنی اذا کانت خیراً لی اللهم انی اسالک کلمه الاخلاص»(حرعاملی1387،ج91،ص225)خداوندا مادامی که می دانی درزندگی من خیری است،مرازنده بداروآن زمان که مرگ برای من بهتراست،مرابمیران.خدای من،من ازتوکلمه اخلاص رامسئلت دارم.

حضرت زهرا(س)همسری فداکاربرای مولاعلی(ع)بودندوهرگزاز ایشان چیزی را مطالبه ننمودند.روزی حضرت علی(ع)ازهمسرش گلایه کردکه چرا ازرنج گرسنگی وبی طعام ماندن خانه،وی راباخبرنکرده است.آن بانودرجواب فرمودکه علی جان من ازتوشرم می کنم،«یا انی لاستحیی من الله ان اکلف نفسک ما لا تقدر علیه»(شیخ الاسلامی،[بی تا]ص273)ای ابالحسن !من ازخدای خودشرم می کنم که به توتکلیفی کنم که قادربه انجام آن نیستی.

توصیه حضرت زهرا(س)در رابطه با همسرداری ،درحدیثی ازایشان آمده که ازپیامبرنقل نموده اند:«بهترین شماکسانی هستندکه همسرانشان را اکرام می کنند.»(مجلسی،1404ق،ج68،ص390)حرکات وسکنات آن حضرت معنایی خاص داشت:عبودیت وعشق ورزی به حقیقت هستی.حتی احترام ایشان به فرزند،جزاحترام به خالق نبود.هم جهت بودن همه ابعادوجودی انسان باعث رشدشخصیت ومتعالی شدن آن می شود

اهمیت خانه داری

فاطمه(س)ازکسانی نبودکه خانه داری راکاری کوچک بشمردویاخانه رابه شوق اداره ومنصبی ترک گویدویاآن رامحل ومرکزی برای بلندپروازی خودقراردهد.اوبه این نکته آگاه بودکه کانون خانوادگی واداره آن کمترازاداره یک کشورنیست وحتی پایه کشورداری به حساب می آید.وهم می دانست واززبان پیامبرشنیده بودکه خدمت درخانه وخانه داری دارای اجروحسنه است،حسنه ای که هیچ کاری از زن باآن برابری نمی کند.

روزی رسول خدا(ص)ازاصحاب خودپرسید:زن درچه حالی به خدانزدیک تراست؟واصحاب پاسخ درست آن را ندانستند.فاطمه(س)این سخن راشنیدوپیام فرستاد:«زن درحالی به خدانزدیکتراستکه ملازم خانه باشدوازآن بیرون نشود.»

اصل همکاری وکمک کاری

حضرت فاطمه(س)درتنگنا،خستگی ودشواری زندگی بود،ولی چنان نبودکه شوهری خودخواه وتن پرورداشته باشدکه این همه کارهاوتلاش راوظیفه خاص زن بداندوکمک کارش نباشد.نه،علی(ع)چنین مردی نبود.

ازدیدگاه اسلام مردحق نداردهمسرخویش رابه چشم یک خدمتکاربنگردوکارهای خانه راوظیفه واجب اوبداند.این صفا،ایثار،صمیمیت،رأفت وعطوفت زن است که زمینه پذیرش کارهای طاقت فرسایی،چون:خانه داری،فرزنداری وهمسرداریراپدیدمی آورد.ازاین رواسلام مردراموظف می کندکه همچون گلی پربهازهمسرخویش مراقبت کند.

اماگذشته ازاین صحبت ها،آیامن وشمای مادروهمسرکه امروزکاروفعالیت دراجتماع وجامعه ،جزءجدایی ناپذیرزندگی مان شده،چقدربه خانه وهمسروفرزندانمان می رسیم.اگرواقعادرجه اهمیت واولی رابه خانه داری وهمسرداری وفرزندپروری که وظیفه اصلی ماست داده ایم وبه کاربیرون مان هم می پردازیم که عادلیم وخوش انصاف .حق هم همیناست که همسرمان برترازگل ازمامراقبت ونگهداری وحفاظت نماید.اما اگرنه،کارخانه راننگ وعارمی دانیم وفراموش کرده ایم که برای چه ازدواج کرده ایم وقرارنیست فرزندانی بی ادب وبی تربیت تحویل جامعه بدهیم ومی بایست اول بهنیازهای همسروفرزندانمان که حق طبیعی آنهاست وهم واسطه برآوردن این نیازهادردرجه اول این خودمان هستیم که به آرامش می رسیم،لازم استدرنظریات وباورهایمان پالایش کنیم وباتفکروتامل،به خودبرسیم وبه زن بودنمان.زنی که کرامت شرافت وبزرگی اش برتراست که ازدامن زن،مردبه معراج می رود…